02 | PATACHOU, Henriette LESSER, née RAGON, dite (1918-2015)

Geboortenaam: Henriette Ragon
Artiestennaam: Patachou
Echtgenote van: Jean Ragon
Geboren: 10 juni 1918, Parijs
Overleden: 30 april 2015, Neuilly-sur-Seine
Rustplaats: Cimetière du Père-Lachaise, Parijs (divisie 87)
Beroep: Zangeres, cabaretière, actrice

🎤 Van patissière tot chansonnière

Henriette Ragon, die later wereldberoemd zou worden als Patachou, werd geboren in het hart van Parijs. Haar bijnaam ontstond toen ze in 1948 samen met haar man een theesalon en restaurant opende in Montmartre, aan de Rue du Mont-Cenis. Daar begon ze — tussen de koffie en gebakjes — zelf liedjes te zingen voor het publiek. Haar warme stem, Parijse flair en scherpe humor bleken onweerstaanbaar.

Al snel groeide ze uit tot een ster van het Franse chanson, met haar typisch Montmartre-repertoire vol volksliedjes, ironie en levenslust.

🌟 Ontdekker van sterren

Patachou was niet alleen zelf een talent, maar ook een ontdekker en doorgever. In haar cabaret traden voor het eerst op:

• Georges Brassens, die zij aanmoedigde en introduceerde bij het grote publiek

• Jacques Brel, in zijn eerste Parijse optredens

• Charles Aznavour, die zij bewonderde maar ook kritisch begeleidde

Zij stond aan de wieg van een hele generatie chansonniers, en werd een moederfiguur in het Franse muzieklandschap.

🎶 Een groot repertoire, met karakter

Patachou’s stijl was direct, ontwapenend en zonder pretentie. Ze zong klassieke chansons maar ook nieuwe teksten, vaak vol humor of melancholie. Tot haar bekendste liedjes behoren:

• La Chanson de Margaret

• Le Gars de Rochechouart

• Bal chez Temporel

• Mon Homme (de Franse versie van My Man)

Ze nam tientallen platen op en toerde door Europa en Noord-Amerika. In de jaren 1950–1970 was ze een vaste waarde op radio, televisie en toneel, en verscheen ook in films.

🎭 Ook op het doek en toneel

Patachou was een getalenteerde actrice. Ze verscheen in films van onder anderen:

• Jean Renoir

• Jean-Pierre Mocky

• en later in televisierollen die haar tot in de jaren 1990 actief hielden.

Ze combineerde charmante lichtheid met emotionele diepte, zowel op het toneel als op het scherm.

🕊️ Laatste jaren en nagedachtenis

Patachou overleed op 30 april 2015, enkele weken voor haar 97e verjaardag. Ze werd bijgezet op het Cimetière du Père-Lachaise in divisie 87, waar ze rust te midden van andere stemmen die Frankrijk vormgaven.

In 2009 werd ze onderscheiden als Commandeur de la Légion d’Honneur — een erkenning voor haar uitzonderlijke bijdrage aan de Franse cultuur.

🖋️ “Patachou, c’est Paris. Et Paris, c’est la chanson.”

Met haar ontwapenende glimlach, haar stem vol karakter en haar liefde voor het woord, vertegenwoordigde Patachou een tijdperk waarin het chanson het hart van de Franse identiteit was. Ze zong Parijs zoals niemand anders dat kon: met lef, warmte, en een vleugje ondeugd.