Geboren: 22 september 1940, Frederiksberg (Denemarken)
Overleden: 14 december 2019, Parijs (Frankrijk)
Echte naam: Hanne Karin Blarke Bayer
Artiestennaam: Anna Karina
Rustplaats: Cimetière du Père-Lachaise, Parijs (divisie 49)
Anna Karina werd geboren in Denemarken in een gezin met weinig middelen. Op jonge leeftijd voelde ze zich aangetrokken tot kunst, film en muziek, maar haar jeugd was ook getekend door eenzaamheid. Op haar 17e ontvluchtte ze haar thuisland en liftte naar Parijs met weinig geld, geen Frans en alleen een droom. Wat begon als een vlucht, werd het begin van een legende.
In Parijs werd ze ontdekt als model door Coco Chanel, die haar naar verluidt de naam Anna Karina gaf — een samentrekking van Anna Karenina en haar geboortenaam. Al snel verscheen ze in modetijdschriften en advertenties, maar het was de ontmoeting met Jean-Luc Godard die haar leven voorgoed zou veranderen.
Anna Karina werd hét gezicht van de Franse Nouvelle Vague. Haar samenwerking met regisseur Jean-Luc Godard — met wie ze ook kort getrouwd was — leverde iconische films op zoals:
Le Petit Soldat (1960)
Une femme est une femme (1961) – waarvoor ze een Berlijnse Zilveren Beer won
Vivre sa vie (1962)
Pierrot le Fou (1965)
Alphaville (1965)
Ze bracht een unieke combinatie van kwetsbaarheid en kracht, intellect en speelsheid naar het witte doek. Met haar grote ogen, breekbare aanwezigheid en muzikale flair werd ze een symbool van vrouwelijke complexiteit — tegelijk meisje en vrouw, muze en maker.
Hoewel ze vaak als "de vrouw van Godard" werd bestempeld, was Anna Karina een multigetalenteerde artieste. Ze was ook actief als:
Zangeres: ze zong onder meer het nummer Sous le soleil exactement, geschreven door Serge Gainsbourg.
Schrijfster: ze publiceerde romans, waaronder Vivre ensemble (1973) en Jusqu'au bout du hasard (1998).
Regisseur: ze regisseerde twee films, waaronder Vivre ensemble (1973), een feministisch en persoonlijk portret van een relatie.
Anna Karina bleef tot aan haar dood in Parijs wonen en bleef optreden en publiceren, vaak omgeven door een kleine kring van bewonderaars en vrienden. Ze overleed in 2019 aan kanker, op 79-jarige leeftijd.
Na haar dood was de Franse pers unaniem in hun lof: "Anna Karina était la Nouvelle Vague." President Emmanuel Macron noemde haar “een legende van de Franse cinema”.
Anna Karina was geen passief icoon, geen porseleinen muze. Ze was een vrouw van eigen kracht, van fragiele schoonheid met een ongekende innerlijke vastberadenheid. Haar werk en gezicht blijven — als fragmenten van een eeuwige Parijse droom.