64 | WIZNITZER Georgia (1949-1973)

Geboren: 1949
Overleden: 1973, Frankrijk
Artiestennaam: Georgia
Rustplaats: Cimetière du Père-Lachaise, Parijs

Een stem vol belofte

Georgia Wiznitzer was een Franse zangeres met een korte maar intense carrière in de jaren zestig en vroege jaren zeventig. Onder de eenvoudige artiestennaam Georgia bracht ze een aantal singles uit die haar positioneerden in de sfeer van het Franse chanson én het opkomende internationale popgeluid. Haar warme, licht heesachtige stem had iets tegelijk meisjesachtigs en doorleefds — een combinatie die in die tijd vaak werd vergeleken met zangeressen als Françoise Hardy of Marie Laforêt, maar met een geheel eigen melancholieke ondertoon.

"La Fête" – en het verlangen dat eronder ligt

Haar bekendste plaat is wellicht de 45-toerenplaat La Fête / O que j’aimerais, uitgebracht op het label Vogue, met haar foto mysterieus verstopt achter een lok haar. In het lied La Fête klinkt geen uitbundigheid, maar een weemoedig verlangen naar verbondenheid, ergens tussen dans en introspectie. Het B-kantje — O que j’aimerais — is een vertaling van diezelfde hunkering naar liefde, naar aanwezigheid.

Deze nummers zijn exemplarisch voor de sfeer van eind jaren zestig: vrouwen die zongen over wat ze voelden, zonder schreeuw, zonder glitter, maar met een kracht die uit stilte kwam.

Een leven in schaduw

Over Georgia's leven is opvallend weinig bekend. Ze was afkomstig uit een Joods gezin met Oost-Europese wortels, vermoedelijk van Poolse of Oekraïense origine — de naam Wiznitzer doet vermoeden dat haar familie banden had met de joodse gemeenschap uit het plaatsje Wiznitz (nu in Oekraïne). Ze groeide op in Frankrijk, mogelijk in Parijs of omgeving, en koos op jonge leeftijd voor een artistieke weg.

Haar carrière had net vorm gekregen toen het noodlot toesloeg. Georgia overleed in 1973, slechts 24 jaar oud. De oorzaak van haar overlijden is niet publiek bekendgemaakt, maar velen vermoeden een ziekte of een tragisch ongeval. Wat overblijft is een stem, een foto, een plaat — en een plek op Père Lachaise die haar in stilte herdenkt.

"Elle chantait comme si elle savait dat het niet lang zou duren"

Georgia Wiznitzer is een van die vergeten stemmen die een kort spoor nalieten, maar lang blijven nazinderen. Haar graf op Père Lachaise is eenvoudig, maar voor wie haar kent of ontdekt, een plek vol emotie. Niet om wat ze werd, maar om wat ze bijna werd.

Ze herinnert ons eraan dat zelfs korte carrières diepe echo’s kunnen nalaten. Zoals een flard muziek uit een open raam die je nooit meer vergeet.

Ze zingt toch wel een beetje vals op onderstaande opname