Zangeres en vertolkster, Brusselse charme met Parijse allures
📍 Bijgezet op Père Lachaise, Parijs
Louise Fournié werd geboren in 1897 in een artistiek gezin in Brussel. In de dans en de melodie voelde ze zich thuis en al op jonge leeftijd zong ze in lokale salons en kleine café-théâtres. Het was in Parijs, echter, dat ze haar ware roeping vond: een marcheuse lumineuse in het chanson, met een zachte maar doordringende stem.
Ze koos de artiestennaam Lise d’Alignan, een knipoog naar verfijning en mysterie, en debuteerde in de vroege jaren 1920 in Montparnasse. Haar repertoire bestond uit intieme chansons, soms inbeddend in de traditie van Haussmann-café’s, soms met een jazzy lite toets — een echo van haar Brusselse wortels. Ze zong over liefde, afscheid en hoop, altijd met een licht ironische ondertoon.
In 1925 trad ze in het huwelijk met Monsieur Vergnes, een Parijse scheikundige, die haar aanmoedigde maar nauwelijks de spotlights betrad. Gedurende de twee decennia daarna bleef ze optreden in cabarets en kleine theaters, waar ze geliefd was om haar charme en troostende aanwezigheid; ze leek een oudere vriendin op het podium, die zong zoals je wordt toegesproken door een warm hart.
In de jaren 1950 trok Lise zich deels terug uit het publieke leven, maar ze bleef op verzoek optreden voor literaire salons en culturele kringetjes. Ze overleed vredig in 1992, 94 jaar oud, en werd bijgezet in Père Lachaise — een vrijwel vergeten naam, maar voor wie haar kende een kleine schat van ‘Parijse chanson douce’.
Locatie ongeveer