Napoléon Henri Reber (1807–1880) was een Franse componist, muziekpedagoog en muziektheoreticus, bekend als een van de meest invloedrijke Franse muziekleerkrachten van de 19e eeuw. Hoewel hij tegenwoordig minder bekend is als componist, was hij in zijn tijd een gevestigde figuur in het Parijse muziekleven, met invloed op meerdere generaties Franse musici.
Reber werd geboren op 21 oktober 1807 in Mulhouse, Elzas. Hij studeerde aan het Conservatoire de Paris, waar hij lessen volgde bij onder meer Anton Reicha en Jean-François Lesueur. Zijn vroege carrière bracht hem naar het theater en de salons van Parijs, waar hij zich ontwikkelde als componist van zowel instrumentale als vocale muziek.
Hij schreef onder meer:
Symfonieën en kamermuziek
Liederen en koorwerken
Enkele opera’s, waaronder Le Nuit de Noël (1848)
Rebers muziek wordt gekenmerkt door een klassiek-romantische stijl, met elegante structuren en verfijnde melodieën, eerder beïnvloed door Mozart en Haydn dan door de toen opkomende dramatische romantiek van Wagner of Berlioz.
Zijn grootste invloed had Reber als docent harmonie en compositie aan het Conservatoire de Paris, waar hij in 1851 Halévy opvolgde. In 1853 werd hij verkozen tot lid van de Académie des Beaux-Arts. Onder zijn leerlingen bevonden zich componisten als Jules Massenet en Claude Debussy (in diens voorbereidende opleiding).
Hij was ook redacteur van de klassieke harmonieleer van Anton Reicha, die hij herwerkte tot een veelgebruikt leerboek in het Franse muziekonderwijs. Dit werk werd decennialang als standaard beschouwd.
In 1851 werd hij onderscheiden met het Légion d’honneur. Later werd hij opvolger van Daniel Auber als inspecteur van het Franse muziekundig onderwijs.
Reber overleed op 24 november 1880 in Parijs. Hij werd begraven op de begraafplaats Père Lachaise, waar zijn graf nog steeds bezocht kan worden — een stille getuigenis van zijn rol in het fundament van de Franse muziekopleiding.
