Émile Trépard (1870–1952) was een Franse componist, dirigent en vermoedelijk ook muziekpedagoog, actief in het muzikale landschap van de late 19e en vroege 20e eeuw. Hoewel zijn naam vandaag weinig bekend is bij het grote publiek, leefde en werkte hij in een tijd waarin Frankrijk een culturele bloei doormaakte, met Parijs als epicentrum van muzikale en artistieke innovatie.
Émile Trépard werd geboren in 1870, een tijd waarin de Franse muziekwereld geboeid was door de overgang van romantiek naar impressionisme. Hij behoorde tot de generatie na Gounod en Saint-Saëns, maar vóór Messiaen en Dutilleux — een bruggeneratie die de Franse muzikale traditie voortzette, verfijnde en voorbereidde op nieuwe ontwikkelingen.
Hoewel er weinig gepubliceerd is over zijn leven en carrière, duiden archiefvermeldingen en zijn rustplaats op Père Lachaise erop dat Trépard actief was in het Parijse muziekleven, mogelijk als dirigent van koren of kleine orkesten, en wellicht ook als componist van vocale muziek of werken voor piano. Het is aannemelijk dat hij ook onderwees, zoals veel musici in zijn tijd, in het kader van privélessen of verbonden aan een muziekinstelling.
Zijn stijl zou goed passen binnen de Franse laatromantiek of vroege neoclassicistische school — melodieus, helder en Frans in karakter, met ruimte voor tekstexpressie en klankkleur.
Émile Trépard overleed in 1952 en werd begraven op de begraafplaats Père Lachaise in Parijs, waar zijn graf vandaag nog getuigt van een leven gewijd aan muziek. Hoewel zijn werken (voor zover bekend) niet zijn opgenomen in de reguliere concertpraktijk, maakt zijn vermelding op deze beroemde begraafplaats duidelijk dat hij in zijn tijd erkenning en respect genoot binnen het vakgebied.
&media=https://pere-lachaise.nl/media/com_mtree/images/listings/o/2854.jpg){kind=link}