Thomas Pearsall Thorne (1861–1922) was een Britse componist, organist en mogelijk dirigent, actief in het laat-Victoriaanse en Edwardiaanse tijdperk. Hoewel er weinig gedetailleerde informatie beschikbaar is over zijn leven en werk, wijzen archiefvermeldingen en grafaanduidingen erop dat hij in Parijs woonde en werkte in het begin van de 20e eeuw — een tijd waarin vele buitenlandse musici hun weg vonden naar de Franse hoofdstad, het epicentrum van artistieke vernieuwing.
Thorne werd geboren in 1861, vermoedelijk in Engeland. Hij groeide op in een tijd waarin het Britse muziekleven onder invloed stond van zowel de Duitse romantiek als een herontdekking van de Engelse koortraditie. Het is aannemelijk dat hij werd opgeleid in orgel en compositie in de Anglicaanse traditie, wat hem de basis gaf voor een carrière als kerkmusicus en mogelijk ook componist van liederen of religieuze muziek.
In de vroege 20e eeuw verhuisde Thorne naar Parijs, wellicht aangetrokken door de artistieke bloei van de stad. Of hij daar werkzaam was als organist, muziekleraar of begeleider, is niet met zekerheid te zeggen. Zijn overlijden in 1922 en zijn begrafenis op de begraafplaats Père Lachaise suggereren echter dat hij tot op het eind van zijn leven in Frankrijk gevestigd bleef.
Thomas Pearsall Thorne overleed in 1922. Hoewel zijn naam weinig voorkomt in de reguliere muziekliteratuur, rust hij in een van de meest historische begraafplaatsen van Parijs — een plek waar talloze kunstenaars, musici en schrijvers hun laatste rustplaats vonden. Zijn graf draagt de sporen van een internationaal leven: een Britse musicus, gestorven in Frankrijk, herinnerd als deel van het muzikale weefsel van een tijd waarin kunst en nationaliteit vaak in dialoog stonden.