Gustave Flaxland werd geboren in 1821 en was een Franse componist en muziekuitgever die in Parijs actief was van 1847 tot 1869. Zijn bijdrage aan de muziekwereld was voornamelijk gericht op pianomuziek, hoewel hij zich ook bezighield met het uitgeven van muziekwerken. Zijn bekendste werken zijn voornamelijk voor piano, en hij wordt herinnerd voor zijn verfijnde composities die gericht waren op een breed publiek, met een focus op toegankelijkheid en techniek.
Flaxland was als muziekuitgever actief in Parijs, waar hij betrokken was bij de verspreiding van muziekwerken in een periode waarin de muziekuitgeverijen in de stad in volle bloei waren. Hij was nauw verbonden met de muzikale cultuur van de 19e eeuw, maar zijn naam is minder bekend in vergelijking met zijn tijdgenoten. Hij stierf in 1895, en werd begraven samen met zijn vrouw Frances d'Eresby (1821–1905) en Henry Bourel (1873–1934), een uitvinder en fabrikant van werktuigmachines, hoewel de link tussen hen onbekend is.
Flaxland’s werken werden voornamelijk voor piano gecomponeerd en zijn een voorbeeld van de romantische stijl die in de 19e eeuw populair was. Enkele van zijn belangrijkste werken zijn:
Twaalf stukken voor piano (1884) – Een verzameling van pianostukken die representatief zijn voor zijn stijl.
Drie Impromptus voor piano (1888) – Pianocomposities die de kenmerkende kenmerken van het romantische impromptu genre vertonen.
Corinne's album, tien kleine pianostukken (1888) – Een andere set van werken voor piano, bedoeld voor amateurpianisten en muziekstudenten.
Hoewel Flaxland geen naam heeft verworven die gelijkstaat aan die van andere beroemde componisten van zijn tijd, blijven zijn werken een interessante reflectie van de muziekcultuur in het Parijs van de 19e eeuw, en zijn ze voor pianisten die geïnteresseerd zijn in de romantische pianoliteratuur van belang.