87 | Walter Jules, dit Joel Trista (1856-1924)

Joël Trista (1856–1924)

Lichte muziek, groot vakmanschap – de vergeten klanken van Joël Trista

Jules Walter, beter bekend onder zijn artiestennaam Joël Trista, werd geboren in 1856. Hij was een Frans componist, arrangeur en pianist, gespecialiseerd in lichte muziek: dansstukken, salonmuziek en bewerkingen voor orkest. Zijn carrière speelde zich grotendeels af in het begin van de 20e eeuw, een periode waarin Parijs floreerde als centrum van elegantie, vermaak en muzikaal raffinement.

Hoewel Trista zelden op de grote affiches stond, componeerde hij een indrukwekkend corpus aan werken die in de salons, danszalen en huisconcerten van de Belle Époque gretig werden gespeeld.

Werken – muziek voor het dagelijks leven

Joël Trista schreef vooral voor piano solo en klein ensemble, met titels die een speelse, romantische en toegankelijke sfeer ademen. Enkele van zijn meest karakteristieke stukken zijn:

• After dinner, American polka (1907)

• Alabama, Amerikaanse mars (1907)

• Les Batteurs d’or, polka (1907)

• Vogelstrelen, polka-mazurka (1907)

• Wat danste grootmoeder!, gavotte voor mandoline en piano (1907)

• Les Echos du cœur, villanelle voor piano (1910)

• Liefdespoppen (1909)

• Troubadour voorbijganger, poëtisch beeld voor viool en orkest, opus 35

• Les feux de la Saint-Jean, schets voor strijkers, opus 44 (1890)

Naast zijn eigen composities bewerkte hij klassieke en populaire werken, onder andere:

• La Fille du Régiment (Donizetti), eenvoudige fantasie voor piano (1922)

• Bretonse legende van Frantz Hitz, orkestversie (1924)

• Diverse orkestwerken van Alexandre Bruneau, inclusief de Harmonies-reeksen en Pièces courtes

Trista’s arrangementen waren geliefd bij dirigenten van kleine gezelschappen, omdat ze toegankelijk waren en toch kleur behielden.

Liedkunst en chansons

Ook in het chanson vond Joël Trista zijn stem, met walsen, romantische liedjes en komische scènes:

• Tout le long de la vie! (1907)

• Embrasse-moi!, liedje met tekst van Maurice Ravidat

• Reviens à la vie (1910), op tekst van Louis Bousquet

• Je veux tout pour moi!, solo-lied op tekst van Dora Stroens (1923)

• Le chant d’amour, op tekst van Georges Millandy (1910)

Zijn liederen waren vaak bedoeld voor variété-theaters en privésalons, waarbij lichtheid en elegantie centraal stonden.

Laat werk en overlijden

Trista bleef tot op hoge leeftijd actief als arrangeur en componist. Zijn naam komt nog voor in uitgaven tot 1925, postuum verschenen of afgerond door collega’s als Julien Falk. Hij overleed op 31 mei 1924 in Parijs, op 67-jarige leeftijd.

Hoewel hij niet tot de "groten" van zijn tijd wordt gerekend, biedt zijn werk een fascinerende inkijk in het dagelijkse muziekleven van de burgerlijke Parijzenaars, waar dansmuziek en huiselijke poëzie hand in hand gingen.

Hij rust als Joël Trista, tussen de stenen van Père Lachaise — zijn klanken stil geworden, maar zijn melodieën ooit volop deel van het leven van velen.