16 | MARTINELLI Germaine, née MADEN (1887-1964)

Geboortenaam: Germaine Madeleine Maden
Artiestennaam: Germaine Martinelli
Geboren: 30 november 1887, Parijs
Overleden: 8 april 1964, Parijs
Rustplaats: Cimetière du Père-Lachaise, Parijs (vermoedelijk in of nabij divisie 16)

Een vorstin van het Franse lied

Germaine Martinelli wordt beschouwd als een van de belangrijkste Franse zangeressen van de eerste helft van de 20e eeuw. Haar carrière overbrugde het tijdperk tussen de laatromantiek en het moderne Franse repertoire, en haar stem werd geroemd om haar emotionele kracht, zuiverheid en diepe verstaanbaarheid van tekst.

Zij was zowel mezzosopraan als liedzangeres, een combinatie die haar in staat stelde zich meesterlijk te bewegen tussen opera en het verfijnde Franse mélodie-repertoire.

LINK NAAR YOUTUBE

Opleiding en vroege carrière

Martinelli studeerde aanvankelijk piano en zang, maar richtte zich al snel volledig op het vocale domein. Ze kreeg les van bekende zangpedagogen in Parijs en maakte in de jaren 1910 haar eerste publieke optredens. Al spoedig verwierf zij een bijzondere reputatie als interpreet van liederen van Gabriel Fauré, Henri Duparc, Claude Debussy en vooral Reynaldo Hahn.

De grote liedkunstenares van Frankrijk

Haar stem werd gekarakteriseerd als warm, nobel, beheerst en met een unieke zin voor prosodie — het vermogen om Franse poëzie in muziek te doen spreken. Ze werkte nauw samen met componisten en was een van de eerste zangeressen die hun liederen in concertvorm bracht zoals men dat in Duitsland gewend was met Schubert of Schumann.

Martinelli bracht een stijl van zingen die niet op spektakel mikte, maar op intimiteit, precisie en vervoering. Ze was een van de eerste vrouwen die zich in Frankrijk volledig toelegde op het recital, een vorm waarin zij uitblonk.

Pedagoge en voorbeeldfiguur

Na haar actieve podiumcarrière werd Martinelli een vooraanstaande zangpedagoge aan het Conservatoire de Paris, waar zij jonge zangers trainde in stijl, uitspraak en emotionele finesse. Onder haar leerlingen bevonden zich meerdere zangers die later internationaal zouden doorbreken.

Ze was ook een cultureel referentiepunt: een vrouw die met waardigheid en eruditie haar plek opeiste in een mannelijke muziekwereld, en dat deed zonder flamboyance maar met groot gezag.

Laatste jaren en nagedachtenis

Germaine Martinelli overleed in 1964 in Parijs. Haar overlijden werd breed betreurd in Franse muzikale en literaire kringen. Ze werd bijgezet op het Cimetière du Père-Lachaise, de plaats waar zij thuishoorde: tussen dichters, componisten en zielsverwanten.

“Elle chantait la France comme on récite un poème sacré.”

Germaine Martinelli zong niet voor het effect — ze zong om te doen verstaan, voelen, begrijpen. In haar stem klonk het Frankrijk van Verlaine, Proust, Ravel en Duparc — een wereld van nuances, stilte en ziel. Haar artistieke erfenis leeft voort in elke zanger die het Franse lied met eerbied en verfijning benadert.